Op het programma staan Rachmaninovs tweede pianoconcert en Brahms, en met zijn tweede symfonie begon deze mooie avond waaraan ik goede herinneringen heb. 

Na de pauze raakte ik in de ban van wat er voor mij gebeurde. Gloedvol speelde de talentvolle Philip Karmanov het tweede pianoconcert van Rachmaninov op een mooi klinkende Steinway vleugel en het orkest overtrof zich in alle opzichten. Mij trof de prachtige klank in de violen en lage strijkers en wat een prachtige muziek schreef Rachmaninov hier voor deze instrumenten. De solisten onder de blazers verdienen een pluim met name voor hun aandeel in het tweede deel.

Je zag en hoorde een grote onderlinge betrokkenheid. Elkaar inspirerend en onder de strakke regie van dirigent, Dick Bolt raakte het geheel in een flow. In al de drie delen bleef de concentratie en energie en dat raakte het publiek dat doodstil en gebiologeerd luisterde. 

Het orkest was duidelijk ingenomen met deze jonge en ook charmante pianist. Het publiek eveneens, bleek uit het applaus na het derde deel waarop hij opnieuw achter de vleugel ging zitten en verfijnd spelend nog een prelude van Rachmaninov liet horen. 

Ik had graag de gelegenheid gekregen om te klappen voor de strijkers en de andere stemgroepen van het orkest voor hun bijzondere prestatie. Wat waren jullie goed. Chapeau! 

Hans Hofland